KATHMANDU DAINIK

कुवेतमा विषाक्त मदिरा सेवनबाट ११ नेपालीको मृत्यु, ४० बिरामी

कुवेत विषाक्त मदिरा, नेपाली श्रमिक मृत्यु कुवेत, मिथानोल मदिरा सेवन, कुवेतमा मदिरा सेवन दुर्घटना, कुवेत नेपाली दूतावास, नेपाली विदेशमा मृत्यु, अवैध मदिरा कुवेत, कुवेत स्वास्थ्य मन्त्रालय, कुवेतमा नेपाली श्रमिक संकट, विषाक्त घरेलु मदिरा

साउन ३१, २०८२।

कुवेत – एक गिलास सस्तो घरेलु मदिराले केही क्षणका लागि थकित शरीरलाई राहत दिएको थियो होला तर त्यसले सँगसँगै मृत्यु पनि बोकिरहेको थियो।

खाडी मुलुक कुवेतमा विषाक्त मदिरा सेवनका कारण हालसम्म ११ नेपाली श्रमिकको मृत्यु भइसकेको छ। अझ ४० भन्दा बढी नेपाली अस्पतालमा उपचाररत छन्। उनीहरू कुवेतको साल्मिया क्षेत्र लगायतका इलाकामा काम गर्दै आएका श्रमिकहरु थिए।

कुवेतको स्वास्थ्य मन्त्रालयले घटनालाई विषाक्त मिथानोलयुक्त मदिरा सेवनसँग जोडेको छ। मिथानोल सामान्यतया औद्योगिक प्रयोजनमा प्रयोग हुने रसायन हो। त्यही पदार्थलाई घरेलु मदिरामा मिलाएकोले यो घटना निम्तिएको छ।

कुवेत सरकारले जारी गरेको विवरणअनुसार हालसम्म २३ जना विभिन्न देशका श्रमिकले ज्यान गुमाइसकेका छन् भने १६० जना बिरामी छन्।

कुवेतमा अवैध विषाक्त मदिरा सेवनका कारण हालसम्म ११ नेपाली श्रमिकको मृत्यु पुष्टि।

४० जना नेपाली बिरामी, अधिकांशको अवस्था गम्भीर।

कुवेतको स्वास्थ्य मन्त्रालयअनुसार कुल २३ विदेशी श्रमिकको मृत्यु, १६० बिरामी।

३१ जना भेन्टिलेटरमा, ५१ को मृगौला डायलसिस, केहीमा अन्धोपन।

नेपाली दूतावास र परराष्ट्र मन्त्रालय समन्वयमा।

कुवेतमा मदिरा पिउन, बेच्न वा बनाउन कानुनी रूपमा पूर्ण प्रतिबन्ध छ। तर यो घटनाले देखायो प्रतिबन्ध लगाउनु मात्रै पर्याप्त हुँदैन। श्रमिकहरू, विशेष गरी एसियाली मुलुकका, तनाव, थकान र एकान्तबाट छुटकारा खोज्दै अवैध र खतरनाक बाटो रोज्न बाध्य छन्।

नेपाली दूतावास, कुवेत सरकार र नेपालस्थित परराष्ट्र मन्त्रालयबीच समन्वय भइरहे पनि यो समस्या न त नयाँ हो, न त यो एकपटकमै सकिने देखिन्छ।

यी सबै आँकडाहरूभित्र लुकेका छन् । कसैका छोराहरू, कसैका श्रीमान्, र कसैका बाबुहरू। परिवारले तीज मनाउने तयारी गरिरहेको बेला, उनीहरू शव फर्कने पर्खाइमा छन्।

पत्रकार महासंघ, कुवेत शाखाका अध्यक्ष एकराज मल्ल भन्छन्, कुवेतमा यस्ता घटना पहिले पनि भएका छन्, तर योपटकको घटना अत्यन्त गम्भीर छ। मृतकको संख्या अझै बढ्न सक्छ।

नेपाल सरकारको चासो यतिबेला घटनापछि मात्र देखिन्छ। प्रश्न उठ्छ—रोजगारीका लागि लाखौं नेपाली विदेश पठाउने देशले उनीहरूको सुरक्षा, स्वास्थ्य र मर्यादित जीवनको ग्यारेन्टी दिन नसक्ने हो भने जिम्मेवारी कसले लिने?

र सबैभन्दा गहिरो चोट त यिनै श्रमिकको आत्मामा परिरहेको छ जो जिउँदै छन्, तर आँखा गुमाइरहेका छन्, शरीर गुमाइरहेका छन्, र आत्मसम्मान गुमाइरहेका छन्।

Exit mobile version